Η πόλη της ζωής και του θανάτου (2009)

Από τις αρχές Δεκεμβρίου του 1937 και μέσα στις επόμενες 6 εβδομάδες, 300.000 άνθρωποι δολοφονήθηκαν ενώ 20.000-80.000 κορίτσια και γυναίκες βιάσθηκαν στα πλαίσια του Β’ Σινοϊαπωνικού πολέμου. Η περίοδος που είναι γνωστή ως η Σφαγή της Νανγίνγκ (τότε πρωτεύουσας της Κίνας) αποτελεί ένα από τα μελανότερα σημεία της πρόσφατης ιστορίας.

Η ταινία βασισμένη σε καταγραφές της περιόδου εκείνης αποτυπώνει σε άσπρο και μαύρο μια απίστευτη θηριωδία. Πέρα από την ντοκιμαντερίστικη αποτύπωση ορισμένων περιστατικών, ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί διάφορους χαρακτήρες για να αποδώσει το κλίμα σφαιρικά. Ιδιαίτερη σημασία έχει η επιλογή του να στοχεύει το φακό στην πλευρά των Ιαπώνων νικητών και πώς αυτοί διαχειρίστηκαν την υπεροχή τους. Μια πολύ δυνατή ταινία που σίγουρα θα τη θυμάσαι για αρκετό καιρό μετά.

"Το κτήνος στο φεγγάρι" του Ρίτσαρντ Καλινόσκι

Ένας αρμένιος πρόσφυγας προσπαθεί να χτίσει τη ζωή του στην Αμερική του 1921. Η επίσης αρμένισσα νύφη κατά παραγγελία έρχεται και το μόνο που λείπει για να ολοκληρωθεί η οικογενειακή φωτογραφία είναι τα παιδιά. Η Σέτα όμως είναι στείρα.

Ο Δημήτρης Τάρλοου και η Ταμίλα Κουλίεβα επιστρέφουν με το ίδιο έργο μετά από 10 χρόνια στο θέατρο Πορεία. Υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Στάθη Λιβαθινού και την υπέροχη μουσική του Haig Yazdjian όπως και τότε.

Boy A (2007)

Αν κάποιος γίνει δολοφόνος στα 10 του, μεγαλώνοντας αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή?

Αν διαβάσει κανείς για την πραγματική υπόθεση της δολοφονίας του 2χρονου James στην Μ. Βρετανία το 1993, η απάντηση θα είναι μάλλον αρνητική.

Αν όμως παρακολουθήσει την ταινία "Boy A" του John Crowley που κάνει μια υπόθεση για την επόμενη μέρα της αποφυλάκισης του 20χρονου πλέον πρώην εγκληματία, αρχίζει να το σκέφτεται λίγο καλύτερα.

Πέρα από την εξαιρετική φωτογραφία, τη μελετημένη χρήση του φωτός και την υπέροχη μουσική, αρκεί η καθηλωτική ερμηνεία του Andrew Garfield που πραγματικά σηκώνει όλο το βάρος της ταινίας στους ώμους του.