Tuesday, September 1, 2009

ΑΙ ΔΥΟ ΟΡΦΑΝΑΙ των Αντόλφ ντ' Ενερί και Εζέν Κορ

Δεν ξέρω αν έφταιγε η απόδοση του κειμένου, η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες ή όλα αυτά μαζί αλλά ενώ είχα την καλύτερη των διαθέσεων, απογοητεύτηκα από το πρώτο πεντάλεπτο.

Τα αστεία ήταν παλιομοδίτικα και πολλές φορές θύμιζαν κακή επιθεώριση. Δεν υπήρχε συνοχή και ειδικά με τους δεύτερους ρόλους είχα την αίσθηση ότι παρακολουθούσα πρόβα.


Παρόλα αυτά πρέπει να πω μπράβο για την αξιόλογη παρουσία του αφηγητή-τενόρου που αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη στην γενικότερη μετριότητα της παράστασης.