Η γυναίκα της Πάτρας

Την περασμένη βδομάδα πήγα θέατρο (ας είναι καλά οι προσκλήσεις) στη Γυναίκα της Πάτρας. Ήθελα πολύ να τη δω αυτή την παράσταση από πέρσυ που παιζόταν αν θυμάμαι καλά σε άλλο θέατρο. Φέτος είναι στο Βασιλάκου στο βοτανικό, ωραίο φουαγιέ (την επόμενη φορά να πάω από νωρίς να κάτσω για ένα ποτήρι κρασί) και καλή τοποθέτηση καθισμάτων (δε σε ενοχλούν τα μπροστινά κεφάλια).
Η παράσταση είναι ένας μονόλογος βασισμένος στα κείμενα του Γιώργου Χρονά ο οποίος κατέγραψε την ιστορία της πόρνης Πανωραίας το '87. Η Ελένη Κοκκίδου υπέροχη σε μια σκηνή που κατά τη γνώμη μου δε χρειαζόταν παρά μόνο μια καρέκλα και ένα κρεβάτι. Η κα κοκκίδου σε ανατριχιάζει με την ερμηνεία της, δε φεύγει ούτε στιγμή απο το ρόλο της. Ακόμα και μια κίνηση της να ισιώσει το ρούχο της φτάνει για να σε πείσει. Δε νομίζω κανείς από τους θεατές να πήρε τα μάτια του από πάνω της. Με τη φωνή, το πρόσωπο και το σώμα της μας ταξίδεψε, μας συγκίνησε, μας συγκλόνησε, μας μάγεψε.
Να πάτε να τη δείτε, αξίζει τον κόπο.
Αν θέλετε διαβάστε εδώ τη συνέντευξη του Χρονά στη Lifo με αφορμή την παράσταση.